Ερλ Χάινς
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ερλ Χάινς | |
|---|---|
_Hines,_a_great_swing_musician,_is_shown_with_Pvt._Charles_Carpenter,_former_manager_of_the_Hines_-_NARA_-_535834.jpg) | |
| Γέννηση | 28 Δεκεμβρίου 1903[1][2][3] Duquesne[4][5] |
| Θάνατος | 22 Απριλίου 1983[1][2][6] Όουκλαντ[7] |
| Τόπος ταφής | Evergreen Cemetery[8] |
| Εθνικότητα | Αφροαμερικανοί[5] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Ιδιότητα | πιανίστας, αρχηγός μουσικού συγκροτήματος, μουσικός της τζαζ και συνθέτης |
| Όργανα | πιάνο[9] |
| Είδος τέχνης | τζαζ[10] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ερλ Κένεθ Χάινς (Earl Kenneth "Fatha" Hines, 28 Δεκεμβρίου 1903 - 22 Απριλίου 1983) ήταν Αμερικανός πιανίστας και συνθέτης της τζαζ μουσικής. Είναι γνωστός για το καινοτόμο ύφος που ανέπτυξε στην εποχή του, ενώ έχει χαρακτηριστεί και ως ο πρώτος μοντέρνος πιανίστας της τζαζ.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στο Πίτσμπουργκ από γονείς μουσικούς. Ο πατέρας του έπαιζε κόρνο και η μητέρα του εκκλησιαστικό όργανο. Σε νεαρή ηλικία ξεκίνησε να εξασκείται στο όργανο της τρομπέτας, ωστόσο αργότερα αφοσιώθηκε στο πιάνο. Η επαγγλεματική του σταδιοδρομία άρχισε στις αρχές της δεκαετίας του 1920. Το 1923 εγκαταστάθηκε στο Σικάγο, που αποτελούσε την εποχή εκείνη το κέντρο της τζαζ μουσικής σκηνής. Εκεί συμμετείχε στις ορχήστρες των Erskine Tate και Caroll Dikerson, ενώ το 1926 ξεκίνησε η συνεργασία του με τον Λούις Άρμστρονγκ, ο οποίος θαύμαζε το πρωτότυπο ύφος του Χάινς. Μαζί ηχογράφησαν αρκετούς δίσκους, ενώ ο Χάινς υπήρξε επίσης μέλος της μεγάλης ορχήστρας του Άρμστρονγκ Louis Armstrong's Hot Five.
Στη δεκαετία του 1930, ο Χάινς ηγήθηκε της προσωπικής του μεγάλης ορχήστρας, με την οποία εμφανίστηκε σε μουσικά κέντρα, στο Σικάγο και τη Νέα Υόρκη, ενώ περιόδευσε και στην Ευρώπη, στα τέλη της δεκαετίας. Στις ορχήστρες του, συμμετείχαν αρκετοί νεωτεριστές - την εποχή εκείνη - μουσικοί, όπως ο Τσάρλι Πάρκερ και ο Ντίζι Γκιλέσπι. Το 1948, αναγκάστηκε να διαλύσει την ορχήστρα του για οικονομικούς λόγους και για τα επόμενα τρία χρόνια υπήρξε μέλος της ορχήστρας All Stars του Λούις Άρμστρονγκ. Μετά την αποχώρησή του, ηγήθηκε μικρότερων μουσικών σχημάτων καθώς και μίας ορχήστρας ντίξιλαντ. Αν και η φήμη του είχε υποχωρήσει σημαντικά μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '60, στη συνέχεια επανήλθε στα μουσικά δρώμενα, κυρίως χάρη σε μία σειρά συναυλιών που έδωσε στη Νέα Υόρκη το 1964, οι οποίες συνοδεύτηκαν από πολύ θετικές κριτικές. Περιόδευσε στην Ασία και την Αυστραλία ενώ συνέχισε να δίνει συναυλίες μέχρι τις αρχές του 1980.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 13895231v. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6n87s5w. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Carnegie Hall linked open data. Ιουνίου 2017. 26819. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2022.
- ↑ 5,0 5,1 Eileen Southern: «Biographical Dictionary of Afro-American and African Musicians» (Αγγλικά) Greenwood Publishing Group. 1982.
- ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Earl-Hines. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 8,0 8,1 (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2024.
- ↑ Montreux Jazz Festival Database. 492. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ Montreux Jazz Festival Database. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2020.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
